25 Μαΐ 2011

Μια γεύση από Λιθουανία




Επισκέφτηκα το Βίλνιους – την πρωτεύουσα της Λιθουανίας με αφορμή το συνεδρίου «ΕΕ και η πολιτιστική κληρονομιά τους Βυζαντίου».

Για το συνέδριο αργότερα – τώρα θέλω να μοιραστώ τις εντυπώσεις για την χώρα, που πάντα ήταν «Ευρωπαϊκή μεριά της ΕΣΣΔ»

Η Λιθουανία – μια χώρα των πειθαρχημένων ανθρώπων, τουλάχιστον έτσι φαίνεται, όταν βλέπουμε πως σιωπηλά τηρείται εδώ ένας «πονεμένος» για την Ελλάδα νόμος για την απαγόρευση του καπνίσματος.
Τσιγάρο... Κανένας δεν τολμάει εδώ να καπνίσει μέσα, όλοι οι καπνιστές (εντυπωσιακά) βγαίνουν έξω από τα κτίρια. Ακόμα και στα νυχτερινό τζαζ – κλαμπ που επισκέφτηκα δεν κάπνιζε κανείς!!!
Κανένας δεν διαμαρτύρεται, ακόμα όταν του κάνουν παρατήρηση, αν θέλει να ανάβει το τσιγάρο μέσα στο μαγαζί.

Χρώματα. Η χώρα αυτή έχει παστέλ χρώματα, και αυτό μ’ άρεσε πολύ – είναι οι αγαπημένες μου αποχρώσεις. Οι άνθρωποι έχουν καλή αισθητική – δεν θα δεις κακοντυμένους. Οι γυναίκες – άνδρες (κορίτσια – γιαγιάδες – αγόρια – παππούδες) είναι κομψοί και πολλές φόρες κυκλοφορούν με ένα μπουκετάκι λουλουδιών στα χέρια…

Το στιλ και το ντιζάιν εδώ επικρατεί μινιμαλιστικό – δεν τους πάει το μπαρόκ και γενικά οι υπερβολές.

Άνθρωποι...  Δεν φωνάζουν και δεν κάνουν φασαρίες, είναι χαμογελαστοί και πρόθυμοι . Είναι πολιτισμένοι εκ φύσεως … Είναι χορτάτος λαός – αυτό φαίνεται από τον τρόπο που τρώνε- δεν παίρνουν μεγάλες ποσότητος και τρώνε αργά, απολαμβάνοντας το φαγητά.

Φαγητό. Τα ντόπια φαγητά τους είναι πολύ νόστιμα- τυριά τύπου φέτα, αλλά με δικά τους παραδοσιακά μπαχαρικά και γεύσεις, κρεατικά – σαλάμια, πολύ ωραίο ψωμί, και καταπληκτικά τσουρέκια με γέμιση τη παπαρούνα με ζάχαρη!

Υπάρχουν και αλλά περίεργα, όπως το μια νόστιμη κοτόσουπα που σερβίρεται μέσα στο … Ψωμί φόρμας. Το ψωμί, βέβαια, δεν το τρως όλο, αλλά όταν πιάνεις με το κουτάλι την ποσότητα της σούπας από το ψωμικό «σκεύος», πιάνεις και τις ψυχούλες ψωμιού.

Γίνεται ένα μίγμα – νια-νια- αλλά για το στομάχι είναι ένα φαγητό – χάρμα, το τρως και το ευχαριστιέσαι. Έχει και άλλα "έθνικ"-φαγητά, αλλά δεν με ενθουσίασαν …

Αλλά από το σουπερ – μάρκετ έχω πάρει πολλά τρόφιμα (γλυκά με βάση το ανθότυρο, μεζέδες – σαλάμια- τυριά και λικέρ) και όλα αυτα για  να κεράσω τους δικούς μου στην Ελλάδα.

Άνδρες. Έχουν χαρακτήρα και ταμπεραμέντο, και το βασικό – έχουν χιούμορ, αλλά και μυαλό.

Παιδιά. Είναι ήσυχα, όπως και οι γονείς τους.

Ο έρωτας στην πολη .... Εκδηλώνουνται διακριτικά, αλλά δεν τσιγκουνεύονται τα φιλιά.. Σε μια μεγάλη  γέφυρα «κλειδώνουν» τους έρωτες τους για αιώνες. Όσο αφόρα τις αγκαλιές – τις έχει μπόλικες η Λιθουανία.

Οι Λιθουανοί αγαπούν τους αγγέλους – όλη η πόλη είναι γεμάτη αγγέλους …Και μισούν τον πόλεμο – τον Χίτλερ και τον Στάλιν…

Τα σκυλιά και οι γάτες. Είναι παντού και πολλά… αλλά με τους φίλους τους – τους ανθρώπους. Τα  τα ζώα σ’ αυτήν την χώρα έχουν δικαίωμα για καλή ζωή.

Καιρός. Ο καιρός στην Λιθουανία είναι για να κάθεσαι μέσα στο σπίτι τιληγμένη με ζεστή κουβέρτα, δίπλα στο τζάκι.. Υπάρχει, σίγουρα, έλλειψη ηλίου, θέλεις περισσότερο την τρυφερή αγκαλιά της μακρινής ζεστής κίτρινης ακτίνας…

Ο ουρανός εδώ μου θυμίζει ένα πεδίο μάχης – τα σύννεφα τρέχον, αλλάζουν, απειλούν, συνέχεια κλείνουν τον ήλιο… Και έρχεται μετά  σύντομη βροχή που δίνει ζωή στα δέντρα και στα πολλά και ποίκιλλα λουλούδια που στολίζουν τις πόλεις…

Πάντως συνέχεια κρύωνα – και δεν έφταιγε μόνο ο καιρός , αλλά και εγώ που δεν πήρα κατάλληλα ρούχα…

Οι Πόντιοι. Είναι λίγοι, αλλά φαίνονται. Κάνουν συνέχεια τις εκδηλώσεις, έχουν καλές σχέσεις με τους ντόπιους – Οι περισσότεροι μιλούν και λιθουανικά. Ήρθαν από τον Καύκασο, όπως και ο Γεώργιος Ματσουκατόβ, που οργάνωσε το συνέδριο.

Ο Γιάννης Αβραμίδης έχει ανοίξει στο κέντρο της πόλης την ελληνική ταβέρνα «Αthena». Εκεί έγινε και η δεξίωση του συνεδρίου με αρνάκι ψητό…

Αχ, ναι, στο συνέδριο ήρθαν πολλοί πρέσβεις, αλλά κανένας από την Ελληνική πρεσβεία. Είναι Ελληνικό «το έθιμο» – να θάβονται οι δικοί μας και μετά να κάνουμε προσφωνήσεις προς τιμήν των ηρώων του Ελληνισμού…

Εκκλησία. Οι περισσότεροι είναι λουθηριανοί, αλλά και οι ορθόδοξοι πολλοί, κάποτε η Λιθουανία ήταν ορθόδοξη χώρα.

Σοφία Προκοπίδου (2009)














11 Μαΐ 2011

Встреча гренадеров в Сочи 2011






Мои самые близкие и любимые друзья - соратники Валя Кожевникова, Лена Филиппова, Ира Кожевникова Лева Казочьян и Моника ... но это не все - многие за кадром... в сердце нашем, а к столу они просто не успели. Сочи 4 мая 2011. 

Οι γάτες της Zήνας

  Η Ζήνα και οι γάτες της - Εκτός που τον βρήκα αγκαλιά με την οικιακή μας βοηθό, αργότερα μαθαίνω, ότι έχει σχέση εδώ και πέντε μήνες ...