«Έδωσα τον Όρκο του Ιπποκράτη και με άκουσαν οι Θεοί!» - Ρώσοι απόφοιτοι Ιατρικής σχολής στην Κω

Θεσσαλονίκη, Ελλάδα 30/06/2011 14:07 (ΑΠΕ-ΜΠΕ)
της Σοφίας Προκοπίδου

«Έδωσα τον Όρκο του Ιπποκράτη και με άκουσαν οι Θεοί! Αυτή ήταν μια μοναδική εμπειρία ζωής…».


Λόγια καρδιάς από μια Ρωσίδα, την Κατερίνα Τερνέτσκαγια, που μαζί με άλλους ογδόντα απόφοιτους του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Ροστόφ, πραγματοποίησε ένα όνειρο ζωής: έδωσαν τον Όρκο του Ιπποκράτη στην Κω, την πατρίδα του αρχιάτρου του σύγχρονου κόσμου μας.



«Ορκίζομαι στον Απόλλωνα τον Ιατρό και στον Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και σ΄ όλους τους θεούς, επικαλούμενος την μαρτυρία τους να τηρήσω πιστά κατά τη δύναμη και την κρίση μου αυτό τον όρκο …», ήχησε ο όρκος του Ιπποκράτη στο Ασκληπιείο στην Κω.

«Ο Όρκος του Ιπποκράτη, που για τους Ρώσους είναι ιερό κείμενο, εκφράζει, με συγκλονιστικό τρόπο, το ήθος της κλασικής Ιατρικής, αλλά και της αρχαίας ελληνικής σκέψης», δηλώνει με υπερηφάνεια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρύτανης του Ιατρικού Πανεπιστημίου του Ροστόφ, διακεκριμένος γιατρός και καθηγητής, Αλεξέϊ Σαβισκό. Φορώντας χλαμύδα και δαφνοστέφανο ο ίδιος απήγγειλε τον όρκο, στη Ρωσική γλώσσα, τον οποίο επαναλάμβαναν οι μελλοντικοί γιατροί στον ιερό χώρο του Ασκληπιείου.



Η έλευση της αποστολής στη Κω κατέστη δυνατή χάρη στον Έλληνα ομογενή και βουλευτή της Ρωσικής Δούμας, Ιβάν Σαββίδη και οργανώθηκε σε συνεννόηση με τον υφυπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, Γιώργο Νικητιάδη. Το 2010 το Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ροστόφ γιόρτασε τα 80 χρόνια από την ίδρυσή του. Με αφορμή της γιορτής, το Ίδρυμα του Σαββίδη βράβευσε τους αποφοίτους αριστούχους και τους καθηγητές τους, χαρίζοντάς τους το πολυπόθητο ταξίδι.

«Είμαι πολίτης μιας άλλης χώρας, αλλά η κάρδια μου είναι εδώ, και είμαι έτοιμος να κάνω ότι μπορώ, ως πολιτικός και ως επιχειρηματίας, να βοηθήσω την Ελλάδα. Μη ξεχνάτε τους Αρχαίους μεγάλους Δάσκαλους μας, όπως τον Ιπποκράτη, που είπε: Να διατηρήσω τη ζωή και την τέχνη μου καθαρή και αγνή - και όλα θα πάνε καλά!», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Ιβάν Σαββίδης και υπόσχετε, ότι θα κάνει θεσμό την ορκωμοσία ρώσων αποφοίτων Ιατρικών Σχολών, στην Κω, ενώ επισημαίνει ότι «η Ρωσία πρέπει να σταθεί δίπλα στους Έλληνες στις δύσκολες στιγμές και υπάρχουν πολλοί τρόποι συνεργασίας...».

Η αναπαράσταση του Όρκου του Ιπποκράτη, στην ελληνική και στη ρωσική γλώσσα, έγινε στο Ασκληπιείο, παρουσία του υφυπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, Γιώργου Νικητιάδη. Απευθυνόμενος στους νέους ρώσους γιατρούς, ο ίδιος εξέφρασε την επιθυμία «να γίνει θεσμός το γεγονός, με τη συμμετοχή και άλλων Πανεπιστημίων και να αποτελεί «όνειρο» για κάθε φοιτητή της Ιατρικής να ορκίζεται στην πατρίδα του Ιπποκράτη και στο Ασκληπιείο, την αρχαιότερη ιατρική σχολή».



Ο κ. Νικητιάδης σημείωσε, ακόμη, ότι στο πλαίσιο τέτοιων εκδηλώσεων αναδεικνύεται η πλούσια ιστορική παράδοση, τα μοναδικά μνημεία και το φυσικό περιβάλλον, που έχουν πολλαπλασιαστικά οφέλη για τον ελληνικό τουρισμό και αποτελούν συγκριτικά πλεονεκτήματα στο έντονα ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον.



Τον όρκο έδωσαν και διακεκριμένοι Ρώσοι γιατροί, που ήρθαν μαζί με τους απόφοιτους του Ρωστόφ. Ο πανεπιστημιακός Ιβαν Κατερίνιτσκι, καθηγητής καρδιολόγος, είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:



«Ως καρδιολόγος ξέρω πως μπορώ να «βάλω μπρος» μια κάρδια που σταματά … Παρόλο που υπηρετώ πάνω από 30 χρόνια την ιατρική, νιώθω δέος εδώ στη Κω, τη πατρίδα του Ιπποκράτη. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό για κάθε γιατρό».



«Ο όρκος του Ιπποκράτη είναι ένας κώδικας, που μας δίνει την δύναμη να συνεχίζουμε το έργο μας, αντιμετωπίζοντας καθημερινά τις όποιες δυσκολίες», θα μας πει ο Γιούρι Πετρόφ, κοσμήτορας της Γυναικολογικής Σχολής, διακεκριμένο μέλος της ιατρικής κοινότητας του Ροστόφ.

«Ο Ιπποκράτης μας έμαθε ότι πρώτα πρέπει να βλέπουμε τον άνθρωπο και μετά την ασθένεια. Είναι σημαντικό να κρατάμε το μεγάλο αυτό στόχο και να λειτουργούμε πάντα ως πραγματικοί θεραπευτές», δηλώνει εμφανώς συγκινημένη και η Όλγα Ρομάνοβα, που έδωσε ξανά τον όρκο στην αρχαιότερη ιατρική σχολή.



«Να πάρουμε έμπνευση, να συλλογιστούμε το μέλλον μας και τις θυσίες που πρέπει να κάνουμε, ασκώντας το επάγγελμα του γιατρού», λέει ο νεαρός γιατρός Γρηγόρη Οστάπενκο. «Επέλεξα την ψυχιατρική και δηλώνω λάτρης του Ιπποκράτη. Ήταν ο πρώτος ψυχίατρος, γιατί μάθαινε τους μαθητές του να θεραπεύουν τον ασθενή, και όχι την ασθένεια».

«Το επάγγελμά μας έχει να κάνει με πολλά μυστικά και συναισθήματα. Μόνο η πίστη ότι καθημερινά έχεις μια αποστολή- να βοηθάς τον άνθρωπο- μας κάνει να συνεχίζουμε. Αυτό μας έμαθε ο Ιπποκράτη», λέει η Έλενα Ιβάνοβα.



Εγκάρδια υποδοχή επιφύλαξαν στους φίλους από τη Ρωσία οι τοπικές αρχές. Σύμφωνα με δηλώσεις στο ΑΠΕ-ΜΠΕ του αντιδημάρχου πολιτισμού και τουρισμού, Γιάννη Μπελαλή, για πρώτη φορά έγινε μαζική ορκωμοσία στο νησί, γεγονός που μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη του «Ιπποκράτειου τουρισμού».

Η επίσκεψη στην Κω εμπλουτίστηκε με ημερήσια εκδρομή στη Νίσυρο, όπου οι κάτοικοι του νησιού, μαζί με τον Δήμαρχο Νίκο Καρακωνσταντίνου, «αγκάλιασαν» την αποστολή, στην οποία συμμετείχαν και δημοσιογράφοι από Ρωσία, που κάλυψαν το γεγονός.

«Η Ελλάδα είναι μια χώρα που την ονειρεύεται ο κάθε Ρώσος. Ετοιμάζω ένα μεγάλο ρεπορτάζ και ελπίζω να είναι μία ακόμη ωραία ιστορία, πού θα προσελκύσει στη χώρα σας περισσότερους τουρίστες», υπόσχεται η δημοσιογράφος Σβετλάνα Σαρακόβσκαι, από την εφημερίδα «Αργουμέντι και Φάκτι», με τιράζ πολλών εκατομμυρίων.


Σοφία Προκοπίδου

Η ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Μια ομογενής δίνει τη δική της μάχη για να γίνει μητέρα των τεσσάρων παιδιών του γιου της, που γεννήθηκαν τρία χρόνια μετά το ... θάνατό του

Ο Βάνια ο όμορφος, ο Θεοχάρης ο φιλομαθής, ο Μιχάλης ο σοβαρός και η Μαρία η πριγκίπισσα είναι τέσσερα αδέλφια, που γεννήθηκαν τρία χρόνια μετά το … θάνατο του πατέρα τους. Δεν πρόκειται για κάποιο ανεξήγητο θαύμα, αλλά για θαύμα της σύγχρονης ιατρικής.

Η γιαγιά τους Λαμάρα Κελεσίδου, ομογενής από τη Ρωσία, ξετυλίγει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ το νήμα της ιδιαίτερης αυτής ιστορίας. Μιας ιστορίας που μέσα από το θάνατο και τη θλίψη "γεννήθηκε" η αισιοδοξία και το χαμόγελο στα χείλη τεσσάρων μικρών "αγγέλων".



Η κ. Κελεσίδου και ο γιος της ζούσαν στη Θεσσαλονίκη, όταν η λευχαιμία χτύπησε τον 18χρονο τότε Μιχάλη. Οχτώ ολόκληρα χρόνια ο νεαρός έδωσε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, αλλά δεν τα κατάφερε και "έφυγε" στα 26 του χρόνια.



Μόλις αρρώστησε, η μητέρα του φρόντισε να καταψύξει σπέρμα του, με την ελπίδα πως, ίσως, μια μέρα ο γιος της θα μπορούσε να "γευτεί" τη χαρά της πατρότητας. Και μπορεί ο Μιχάλης να έχασε τη μάχη με τη λευχαιμία, αλλά για τη μητέρα του ζει, μέσα από τα τέσσερα παιδιά του, τα οποία γεννήθηκαν σχεδόν τρία χρόνια μετά το θάνατό του.



"Είναι πραγματικό θαύμα η γέννηση μιας νέας ζωής από το γιο μου. Σίγουρα δεν ήθελα μόνο ένα παιδί, αλλά δεν περίμενα τέσσερα ...Όταν μάθαμε για τη δύσκολη κατάσταση της υγείας του, προτού αρχίσει η χημειοθεραπεία, φροντίσαμε να καταψύξουμε σπέρμα του για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει αργότερα. Αυτό έγινε στο πλαίσιο των νόμιμων διαδικασιών, που συνήθως εφαρμόζονται σε τέτοιες περιπτώσεις", εξηγεί η Λαμάρα, στην τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ από τη Μόσχα, όπου βρίσκεται σήμερα.



Μετά το θάνατο του μονάκριβου γιου της, η Λαμάρα βρήκε στη Ρωσία δυο γυναίκες, που δέχτηκαν να γίνουν παρένθετες μητέρες και να γεννήσουν τα παιδιά του Μιχάλη. Σε κάθε μία εμφυτεύτηκαν από δυο έμβρυα, που προέκυψαν από ωάρια γονιμοποιημένα από το σπέρμα του γιού της.



"Το αποτέλεσμα ήταν πολύ πέρα από τα αναμενόμενα. Ακόμα και οι γιατροί δεν το πιστεύουν πως γεννήθηκαν τέσσερα υγιέστατα μωρά. Αυτά μου δίνουν μια νέα ευκαιρία να συνεχίσω τη ζωή και να έχω όνειρα να τα μεγαλώσω σωστά", μας λέει η 60χρονη, με έκδηλη τη συγκίνηση στη φωνή.



Η γέννηση των παιδιών αυτών, εκτός από ανείπωτη χαρά, έφερε και προβλήματα στη Λαμάρα, η οποία θέλει να γίνει αυτή η μητέρα των εγγονιών της. Το πρόβλημα δεν έχει τη ρίζα του στις παρένθετες μητέρες, αλλά στις αρχές, καθώς οι υπάλληλοι του ληξιαρχείου αρνούνται να τα καταχωρήσουν ως παιδιά της Λαμάρα και να εκδώσουν πιστοποιητικό γέννησης. Αυτό έχει ως συνέπεια να στερούνται τα παιδιά όλες τις παροχές της κρατικής πρόνοιας, ενώ μελλοντικά δεν θα μπορέσουν να εγγράφουν στο νηπιαγωγείο και το σχολείο.

"Το ρωσικό ληξιαρχείο αδιαφορεί αν τα παιδιά, που τώρα είναι πέντε μηνών, δεν έχουν ονόματα, ούτε θέση σε αυτή τη ζωή. Οι υπάλληλοι υποστηρίζουν ότι στη Ρωσία δεν υπάρχει νόμος, που μπορεί να νομιμοποιήσει την ύπαρξη ενός παιδιού από πατέρα που δεν ήταν εν ζωή. Στη Ρωσία, για να βγει πιστοποιητικό γέννησης πρέπει να υπάρχουν και οι δυο γονείς", μας εξηγεί η κ. Κελεσίδου.



Μάλιστα, η δοκιμασία της 60χρονης δεν είναι η μοναδική ανάλογη περίπτωση στη Ρωσία. Στην Αγία Πετρούπολη, η γιαγιά Κλίμοβα Ναταλία, μετά το θάνατο του γιου της κατάφερε και πιστοποιήθηκε ως μητέρα του παιδιού του από παρένθετη μητέρα.



Η Κατερίνα Ζαχάροβα από τα Ουράλια ήταν η πρώτη στη Ρωσία, που επέλεξε τον ίδιο τρόπο για να νιώθει κοντά της το γιο της, ακόμη και μετά το θάνατό του. Σήμερα, ο εγγονός της είναι πέντε χρόνων, και μόλις πρόσφατα έμαθε για τον πατέρα του όλη την αλήθεια.

Μητέρα ή γιαγιά, δεν φαίνεται να έχει σημασία, αφού χωρίς τις προσπάθειες της Λαμάρας δεν θα είχαν γεννηθεί τα εγγόνια της. Σήμερα, η ίδια αγωνίζεται να αναγνωριστεί ως μητέρα των εγγονιών της και όταν τελειώσουν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες ευελπιστεί πως θα επιστρέψει στην αγαπημένη πόλη του γιου της, τη Θεσσαλονίκη, όπου είναι το σπίτι της, μαζί με αυτά.

Αργότερα, μόλις τα παιδιά μάθουν να ακούν και να μιλούν, σκοπεύει να τους εξηγήσει τι σημαίνει αυτή η … πολύπλοκη φόρμουλα αγάπης. Προς το παρόν, θα πρέπει να αποδείξει στις ρωσικές δικαστικές αίθουσες, το δικαίωμα για μια κοινή ζωή γι' αυτή την ιδιαίτερη οικογένεια.

Σοφία Προκοπίδου,
Θεσσαλονίκη, Ελλάδα 06/06/2011 10:52 (ΑΠΕ-ΜΠΕ)